30 januari 2006

Cover van de week: Charlotte Hatherley


Afgelopen week werd bekend dat Charlotte Hatherley en Ash na negen jaar uit elkaar zijn gegaan. Hatherley gaat zich richten op haar solocarrière. In 2004 verscheen er al een solo-album van haar hand met de titel Grey Will Fade en nu zou er in de herfst van dit jaar een nieuwe plaat uit moeten komen. De drie overgebleven heren van Ash duiken binnenkort weer de studio in om de opvolger van het album Meltdown op te gaan nemen.

Hatherley speelt hier een cover van Kids In America. Dat de zangeres door dit nummer en diens vertolkster werd geïntrigeerd en geïnspireerd bleek eerder al uit het feit dat het eerste liedje van haar solodebuut de titel Kim Wilde kreeg.

Charlotte Hatherley - Kids In America

Charlotte Hatherley - Kim Wilde (Grey Will Fade)

27 januari 2006

Lieve Franse Meisjes (7)

Keren Ann is een zangeres met gedeeltelijk Nederlands bloed. Haar jeugd bracht ze dan ook door in Steenwijk en Den Haag, tot ze zich op elfjarige leeftijd met haar ouders in Parijs vestigde. In 1998 begon ze samen te werken met Benjamin Biolay, wat in 2000 resulteerde in haar geheel Franstalige debuut La Biographie de Luka Philipsen en in het mede door haar geschreven comeback-album van de dan 83 jarige Henri Salvador: Chambre Avec Vue.
Na een tweede Franstalig album (La Disparition) en het geheel Engelstalige Not Going Anywhere, verscheen vorig jaar het album Nolita, waarop Keren Ann zowel in het Engels als in het Frans zingt. Daarnaast was ze met Guy Chambers en Sophie Hunter ook nog betrokken bij the Isis Project en met Bardi Johanson bij Lady en Bird.

Hoewel het stemgeluid van Keren Ann behoorlijk monotoon is en bij sommige mensen na enige tijd lichte irritatie kan opwekken, weet ze weldegelijk hoe je goede liedjes moet schrijven. Opbeurend zijn de liedjes niet, maar een beetje melancholie kan natuurlijk helemaal geen kwaad. Als je toch die luiken al gesloten hebt en het haardvuur knispert (zie Jenny Lewis) dan is het een goed idee ook eens een plaatje van deze dame te draaien.

Keren Ann - Midi Dans Le Salon De La Duchesse (Nolita)

25 januari 2006

Jenny Lewis and the Watson Twins


Jenny Lewis was reeds als klein meisje beroemd, aangezien ze aan het eind van de jaren tachtig in veel tv-series een rol speelde. Daarnaast is ze al enige tijd bekend als zangeres van de band Rilo Kiley. Lewis heeft dit jaar echter als zangeres het solopad betreden en dat is zeker geen misstap geweest.

Op het album Rabbit Fur Coat zingt Lewis haar melangolische liedjes op een manier die je niet snel vergeet. Haar muziek wordt vaak vergeleken met die van onder andere Loretta Lynn en Patsy Cline en dat zegt niet alleen iets over de stijl van haar muziek, maar ook over het niveau van het gebodene.
Telkens weer weet Lewis je bij je strot te grijpen, vocaal begeleid door die engelen uit Kentucky: the Watson Twins. Het is maar goed dat er zulke albums verschijnen in de winter. Muziek waarvoor je de luiken sluit, de haard ontsteekt en van geniet met een glas whiskey in de hand.

Jenny Lewis - Rabbit Fur Coat (Rabbit Fur Coat)

Jenny Lewis - You Are What You Love (Rabbit Fur Coat)

All Saints

Geloof het of niet... maar de dames van All Saints schijnen hun ruzies weer bijgelegd te hebben en er is sprake van een heuse comeback. De vier dames hebben een contract getekend met Parlophone, dat later dit jaar een nieuw album van de groep zal uitbrengen. Daarnaast zullen ze ook weer live gaan optreden.
Ik kan niet wachten...

Voorlopig zullen we het hier echter nog even mee moeten doen:

All Saints - Bootie Call (All Saints)

23 januari 2006

Cover van de week: The Presidents

The Presidents of the United States of America maakten halverwege de jaren negentig een heerlijk springerig popalbum, verdwenen na een aantal mindere albums in de anonimiteit, om daar in 2004 weer uit te treden met een prima album: Love Everybody.
De clubtour die daarop volgde bracht ze vorig jaar onder andere in Doornroosje, waar ze aantoonden het spelen niet verleerd te zijn en het aanwezige publiek met een energieke liveshow vermaakten.

Vandaag een cover van Ça Plane Pour Moi, waarmee Plastic Bertrand in 1977 een hit scoorde. Coca Cola gaat het lied dit jaar in de nieuwe reclamecampagne gebruiken, dus we zullen het dit jaar ongetwijfeld nog vaak voorbij horen komen.

The Presidents of the United States of America - Ça Plane Pour Moi

22 januari 2006

Silje Nergaard

Hoewel haar laatste album (Nightwatch) alweer uit 2003 stamt, geeft Silje Nergaard deze maand een aantal concerten in Nederland en België. Morgen zal de Noorse jazz-zangeres in Paradiso verschijnen, alwaar zij haar jazzy ballades ten gehore zal brengen.

Liefhebbers van zangeressen als Diana Krall doen er zeker goed aan even te gaan kijken...

Silje Nergaard - Be Still My Heart (Nightwatch)

20 januari 2006

Lieve Franse Meisjes (6)


In de film 8 Femmes van Francois Ozon proberen 8 vrouwen in een huisje in de sneeuw de moord op de heer de huizes te onraadselen. Naast een moordmysterie is de film echter tevens een musical. Ozon laat alle acht de hoofdrolspeelsters (waaronder gevestigde namen als Catherine Deneuve, Fanny Ardant en Danielle Darrieux) in de film een lied vertolken.

Emmanuelle Beart, die in 8 Femmes de rol van het kamermeisje Louise speelt, geeft in de film een prachtige vertolking van Pile Ou Face, waarmee Corinne Charby in de jaren tachtig een hitje scoorde.

Emmanuelle Beart - Pile Ou Face (8 Femmes)

Corinne Charby - Pile Ou Face (Toi)

19 januari 2006

The Gilmore Girls & Grant Lee Phillips


Grant Lee Phillips verscheen afgelopen dinsdag weer eens in een aflevering van the Gilmore Girls. In het verleden is hij al vaker te zien geweest als de straatmuzikant die de inwoners van Stars Hollow vermaakte met zijn gitaar en bezwerende stem, maar deze week wilde het toeval dat ik een album van zijn vroegere band Grant Lee Buffalo had herondekt.
Het album Mighty Joe Moon had ik na uitkomst in 1994 helemaal grijsgedraaid, maar was in de loop der jaren op een steeds ongunstiger plaatsje in de platenklast terechtgekomen. Tot ik hem vorige week onder een laag stof vandaan haalde, weer eens in de cd-speler plaatste en tot de conclusie kwam dat de plaat geheel ten onrechte in het vergeethoekje terecht was gekomen. Misschien toch maar eens tijd om de solo-albums van Grant Lee Phillips eens wat beter te gaan beluisteren en in ieder geval vaak naar the Gilmore Girls te kijken.

Grant Lee Buffalo - Mockingbirds (Mighty Joe Moon)

18 januari 2006

The Decemberists


Afgelopen zaterdag is de voorverkoop gestart van het het concert dat the Decemberists op 18 mei in Paradiso zullen gaan geven. Persoonlijk ben ik erg blij dat ze Nederland nogmaals aandoen, aangezien ik hun optreden op Crossing Border aan mij voorbij moest laten gaan. In mei dus een herkansing voor degenen die dit gemist hebben...

The Decemberists zijn echte verhalenvertellers. Wraaklustige zeelieden in de buik van een walvis, hoeren, soldatenvrouwen en falende sporters zijn de hoofdrolspelers in de literaire hoogstandjes waarmee the Decemberists hun laatste album, Picaresque, vulden. Het indringende en soms hartverscheurende stemgeluid van zanger Colin Meloy en de ongewone arrangementen maken Picaresque telkens weer een genot om naar te luisteren. Niet voor niets stond dit album bovenaan in mijn lijst van favoriete platen van 2005: briljant!

The Decemberists - The Sporting Life (Picaresque)

The Decemberists - The Mariner's Revenge Song (Picaresque)

16 januari 2006

Cover van de week: Rufus Wainwright

De muziek is er bij Rufus Wainwright al met de paplepel ingegoten. Niet alleen zijn ouders (Kate McGarrigle en Loudon Wainwright II) waren bekende muzikanten, maar ook zijn zus Martha kwam vorig jaar met een album op de proppen.

Hoewel ik zijn albums vaak net iets te pompeus vind om helemaal uit te kunnen luisteren, is er één nummer dat ik keer op keer draai: Hallelujah.

Het nummer van Leonard Cohen heb ik in vele versies in mijn bezit (o.a. Jeff Buckley, Ryan Adams, John Cale en natuurlijk Cohen zelf), maar geen van die versies weet me meer te boeien dan die van Wainwright.

Rufus Wainwright - Hallelujah

13 januari 2006

Lieve Franse Meisjes (5)


Nouvelle Vague is een project van Marc Bollin en Olivier Libaux, waarbij bekende liedjes uit de jaren tachtig worden vertolkt door jonge Franse zangeressen, waaronder de vorige week besproken Camille.

De oorspronkelijke punk en new wave achtergrond van de liedjes is geheel losgelaten en alle nummers zijn overgoten met een smeuïge Bossa Nova-saus. Niet voor niets vermelden ze zelf op hun website dat Nouvelle Vague (Frans) = New Wave (Engels) = Bossa Nova (Portugees)...

Het resultaat (de in 2004 verschenen cd Nouvelle Vague) is een lekkere verzameling covers van nummers van onder andere Depeche Mode, the Clash en Joy Division. De lieve Franse meisjes die de liedjes vertolken zingen deze keer dan wel niet in het Frans, hun vette accent maakt een vermelding in deze categorie onvermijdelijk.

Vanavond geeft Nouvelle Vague een optreden op Eurosonic in Huize Maas te Groningen.

Nouvelle Vague - Just Can't Get Enough (Nouvelle Vague)

Nouvelle Vague - Guns Of Brixton (Nouvelle Vague)

12 januari 2006

Strip Squad


Zo af en toe kom je op het internet toch wel heel erg fijne en onverwachte dingen tegen. Vandaag was de mooie dag dat ik (dankzij Spiked Candy) Strip Squad leerde kennen, een Zweeds collectief dat popliedjes met een electro-twist en nogal expliciete teksten produceert. Eerlijk gezegd kan ik er nu al geen genoeg van krijgen. Gelukkig is het album voor een habbekrats (€ 7,- incl verzendkosten) te bestellen via hun site, wat ik dan ook meteen gedaan heb. Hopelijk horen we in de toekomst nog veel meer van dit gezelschap!

Strip Squad - Unreliable Narrator (The Adventures Of Strip Squad)

Strip Squad - Pervert / Expert (The Adventures Of Strip Squad)

11 januari 2006

The Strokes


Ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen: de nieuwe cd van the Strokes is naar mijn mening een enorme tegenvaller. De eerste paar nummers op First Impressions Of Earth klinken nog best aardig, maar daarna zakt het niveau van het album behoorlijk weg. Daarbij duurt de plaat met z'n 54 minuten echt veel te lang. Wanneer the Strokes de helft van de nummers achterwege hadden gelaten, had het album wellicht nog enige indruk achtergelaten. Nu is dat (in postieve zin) eigenlijk alleen het geval bij Razorblade, het enige nummer dat het niveau van het debuut Is This It evenaart.

The Strokes - Razorblade (First Impressions Of Earth)

10 januari 2006

What a difference a guitar makes




Commentaar lijkt me overbodig...

Prachtige foto's van Lars Topelmann!

09 januari 2006

Cover van de week: Scissor Sisters


De Scissor Sisters maken muziek die teruggrijpt naar de disco uit de jaren zeventig en met name de muziek van de BeeGees. Hoewel de liedjes van het gezelschap af en toe nogal over de top zijn, kwam ik enige tijd geleden deze bijzondere akoestische cover van Take Me Out tegen. In tegenstelling tot het origineel van Franz Ferdinand is het geen rocksong meer, maar een vrolijke seventies pastiche:

Scissor Sisters - Take Me Out

Franz Ferdinand - Take Me Out (Franz Ferdinand)

06 januari 2006

Lieve Franse Meisjes (4)


In de vierde editie van dit feuilleton ook de nummer vier van mijn jaarlijstje van beste albums van 2005: Camille. Haar in 2002 verschenen debuut Le Sac de Filles bevatte nog traditionele popliedjes, maar op het vorig jaar verschenen Le Fil is Camille geheel anders te werk gegaan. Een gitaar is op het album niet meer te vinden, de begeleiding van de liedjes op dit album bestaat voornamelijk uit haar eigen stem, wat electronica en een bas.

Deze wat ongebruikelijke muzikale omlijsting zou al snel irritant kunnen overkomen, maar de geluidjes, stemmetjes en zanglijnen op Le Fil zijn dermate subtiel, dat het de (toch al zo mooie) liedjes alleen maar ten goede komt. Het feit dat ze ook nog in het Frans zingt, een meisje is en ongetwijfeld erg lief is, zorgt ervoor dat dat deze bijzondere plaat erg vaak door mij beluisterd wordt en in deze rubriek thuishoort.

Camille - Ta Douleur (Le Fil)

(Vergeet ook vooral niet de prachtige videoclip van dit nummer te bekijken)

Camille - Au Port (Le Fil)

04 januari 2006

Nellie McKay


Nellie McKay heeft een nieuw album: Pretty Little Head.
Haar debuut, het dubbel(!)album Get Away From Me, was één van de verrassendste platen van 2004, waarop Nellie zich niet tot één enkele muziekstijl beperkte, maar van springerige pop naar jazzy nachtclubmuziek vloog.

Op het nieuwe album is dat eveneens het geval. Toch zijn er weldegelijk verschillen aan te wijzen. Zo klinkt Pretty Little Head heel wat gelikter dan de eerste plaat, de scherpe kantjes die het debuut extra leuk maakten zijn verdwenen. Daarnaast is de kwaliteit van de liedjes iets minder dan op Get Away From Me.

Uiteindelijk moet geconcludeerd worden dat Pretty Little Head een beetje tegenvalt (de verwachtingen waren immers hooggespannen), dat het nu al genomineerd staat voor 'lelijkste artwork van 2006', maar dat er toch nog voldoende goede en leuke liedjes aanwezig zijn om het album boven het niveau van een doorsnee popalbum uit te laten stijgen. (En dan zulllen we die vreselijke uitglijder met Cindy Lauper (Beecharmer) maar snel vergeten) Nu maar hopen dat er deze keer wel een Europese tour zal volgen...

Nellie McKay - The Big One (Pretty Little Head)

Nellie McKay - The Down Low (Pretty Little Head)

En hier valt nog een leuk concert (Aldrich Museum, 13-8-'04) te downloaden, waarop Nellie zichzelf slechts op de piano begeleid.

02 januari 2006

Cover van de week: Be Your Own Pet


Ze zijn nog erg jong (allemaal onder de 18), maar de heren en dame van Be Your Own Pet weten van wanten... Dit rammelende gitaarbandje uit Nashville werd met name in Engeland (waar anders?) een enorme hype. Het titelloze debuutalbum moet echter nog verschijnen (aan het einde van deze maand), dus wellicht gaat Nederland ook nog om...

Hier in ieder geval een vuige versie van de Queen-klassieker Bicycle Race, afkomstig van het in 2005 verschenen tribute-album Killer Queen:

Be Your Own Pet - Bicycle Race (Killer Queen: A Tribute To Queen)

En één van hun eigen liedjes:

Be Your Own Pet - Fire Department

01 januari 2006

Gelukkig Nieuwjaar!


Een nieuw jaar is begonnen. Hopelijk wordt 2006 weer een lekker muzikaal jaar met veel verrassende, mooie en leuke liedjes...

De aftrap van 2006 wordt verzorgd door de Schotse band Camera Obscura. In navolging van hun landgenoten Belle & Sebastian maken de dames en heren van Camera Obscura vrolijke popliedjes met een kwinkslag. Hun tweede en laatste album (Underachievers Please Try Harder) is alweer enige jaren oud en een nieuw album zou in het voorjaar van 2006 moeten gaan verschijnen. Wanneer de lijn van de eerste twee platen zich doorzet, dan zal ook dit nieuwe album ons gaan vermaken met prachtige luisterliedjes.

Camera Obscura - Happy New Year (Biggest Bluest HiFi)

Dan rest mij alleen nog de hartelijke gelukwensen voor het nieuwe jaar: Prettig 2006!