Het is alweer een dikke week geleden dat ik het concert van Nouvelle Vague bezocht, maar door de drukte was het nog niet tot een verslagje gekomen. Vooraf vroegen wij ons nog af hoeveel en welke Franse zangeressen uiteindelijk het Amsterdamse podium zouden gaan betreden. Twee microfoons stonden uiteindelijk klaar, waarvan na het eerste nummer er al eentje bezet was door Melanie Pain. Jammer genoeg bleek al snel dat aan de andere microfoon geen frêle jongedame zou verschijnen, aangezien deze werd ingepikt door Gerald Toto. Helemaal jammer vond ik dan ook nog dat hij zo’n beetje het halve concert zou domineren (hoe goed zijn stem ook was), want daar was ik niet voor gekomen. Alle favorieten van de albums komen voorbij en de sfeer is ondanks de drukte (en hitte) goed. Wanneer mademoiselle Pain tijdens een extatische versie van Too Drunk To Fuck een fles wodka heeft verdeeld over de eerste rij en de band het podium na twee toegiften verlaat kan worden teruggekeken op een geslaagd avondje uit, dat wat mij betreft alleen nog wat meer Lieve Franse Meisjes had mogen bevatten.Nouvelle Vague - Too Drunk To Fuck (Nouvelle Vague)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten